Pittsburgh Cardiologist Named Physician of the Year by Pulmonary Hypertension Association

Raymond L. Benza, MD, an internationally recognized cardiologist who serves as Medical Director of the Advanced Heart Failure, Transplantation, Mechanical Circulatory Support and Pulmonary Hypertension Program at Allegheny General Hospital (AGH) has been named Physician of the Year by the Pulmonary Hypertension Association (PHA).

Dr. Raymond Benza Quote start"Dr. Benza's contributions to advancing the treatment of pulmonary hypertension and heart failure have been enormous," said Dr. Srinivas Murali.Quote end Pittsburgh, PA (PRWEB) June 22, 2012 Raymond L. Benza, MD, an internationally recognized cardiologist who serves as Medical Director of the Advanced Heart Failure, Transplantation, Mechanical Circulatory Support and Pulmonary Hypertension Program at Allegheny General Hospital (AGH) has been named Physician of the Year by the Pulmonary Hypertension Association (PHA). Dr. Benza will accept his award at the annual PHA scientific meeting in Orlando on June 24, 2012. Considered one of the country’s foremost experts on pulmonary vascular diseases and cardiac transplantation, Dr. Benza has played a major role over the past two decades in advancing the study and treatment of pulmonary hypertension, a progressive and often fatal cardiovascular disease. Affecting approximately 200,000 people annually worldwide, PH is characterized by continuous high blood pressure in the lungs, which ultimately leads to heart failure. Though no cure exists yet for PH, the efforts of healthcare professionals like Dr. Benza and the coordination and support of those efforts by the PHA have helped expedite the development of new treatments for the disease that now offer patients hope. The PHA Physician of the Year Award recognizes outstanding physicians who have been notable in their service to the Association and in promoting excellent clinical care, research, education and advocacy on behalf of patients. Recipients of the award are chosen by their peers. “This prestigious honor is bestowed to our field’s most accomplished physicians who exemplify the highest standards of patient care quality, innovation and advocacy. Dr. Benza’s contributions to advancing the treatment of pulmonary hypertension and heart failure throughout his stellar career have been enormous and we are extremely proud to work along side him in the care of patients with these highly complex diseases,” said Srinivas Murali, MD, Director of AGH’s Division of Cardiovascular Medicine and Medical Director of the hospital’s Gerald McGinnis Cardiovascular Institute. “No one is more deserving of the PHA’s Physician of the Year award.” Through his tireless work on behalf of the PHA with the United Network for Organ Sharing (UNOS) and the International Society of Heart Lung Transplant, Dr. Benza recently helped develop a new algorithm that has modified the nation’s lung allocation process to ensure a fairer distribution of donor lungs for patients with end stage pulmonary diseases like PH. As a result of those efforts, PH patients who typically have been placed low on the waiting list now have a better chance at receiving a life-saving lung transplant. Dr. Benza has also literally climbed mountains to raise greater public awareness about pulmonary hypertension, scaling both the Grand Teton in 2007 and Mt. Kilimanjaro in 2010. The experience, he said, brought him even closer to the patients in his care as the shortness of breath one experiences during such daunting ascents is comparable to what patients with PH experience every day. “Dr. Ray Benza is truly an outstanding leader in treating and researching PH, in educating patients and other professionals about the illness and in advocating for the PH cause,” said Rino Aldrighetti, president of PHA. “The PHA is very proud of Dr. Benza’s work and deeply grateful for his many contributions to fighting this serious illness.” Recognized worldwide as a leader in the science of pharmacogenomics, exploring genetic regulation and mechanisms in cardiovascular disease, Dr. Benza is the author of more than 80 scientific papers, abstracts and book chapters in his field. He has served as the principal investigator of dozens of cardiovascular and pulmonary hypertension clinical trials and has received significant funding for his scientific work from both the National Institutes of Health and the American Heart association. Dr. Benza’s team at AGH will launch a new study this week at the PHA meeting that will investigate the role of specific proteins in pulmonary hypertension. The goal is to identify new biomarkers for the disease that will hopefully further advance the early diagnostic capabilities of physicians. Like many diseases, PH is managed most effectively when it is detected in its earliest stages. “Dr. Benza’s compassion for patients and his endless determination to help improve and extend their lives through excellent clinical care and groundbreaking research is exemplary and inspiring,” said Jessica Lazar, MPA, PA-C, Director, Cardiology Quality and Education at AGH and one of two colleagues who joined Dr. Benza for his Mt. Kilimanjaro expedition. In 2010, the Royal House of Savoy, an ancient knighthood established by the once royal family of Italy and sanctioned by the Vatican in the Middle Ages, made Dr. Benza a knight in recognition of his contributions to medicine. The honor is given to those who demonstrate eminence in public service, science, art and charitable works. Active in many of his field’s professional and scientific associations, Dr. Benza has held numerous key national leadership positions, including the Scientific Leadership Council of the PHA, Thoracic Organ Committee of United Network for Organ Sharing (UNOS), and the Board of Directors of the International Society for Heart and Lung Transplantation. Dr. Benza also sits on President Barack Obama’s Advisory Council for solid organ transplantation. Prior to joining AGH in 2008, he served as director of the Pulmonary Vascular Disease Program at the University of Alabama.

ΠΝΕΥΜΟΝΙΚΗ ΥΠΕΡΤΑΣΗ: Ελληνικό «νυστέρι» σε μια ύπουλη νόσο

Όσοι πάσχουν από την ασθένεια που εντοπίζεται δύσκολα μπορούν να ανασάνουν από ανακούφιση: Ο καθηγητής Καρδιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Αλμπέρτας στον Καναδά κ. Ευ. Μιχελάκης άνοιξε δρόμο για αποτελεσματικά φάρμακα.

Φως στο σκοτεινό τούνελ της πνευμονικής υπέρτασης, μιας νόσου που «χτυπά» σιωπηλά και ύπουλα τον οργανισμό κόβοντας την… ανάσα των ασθενών και πολλές φορές πρόωρα ακόμη και το νήμα της ζωής τους, ρίχνει μια νέα μελέτη ειδικών από το Πανεπιστήμιο της Αλμπέρτας στον Καναδά, η οποία φέρει και ελληνική υπογραφή, εκείνη του καθηγητή Καρδιολογίας κ. Ευ. Μιχελάκη. Η μελέτη, που θεωρήθηκε τόσο σημαντική ώστε να κοσμεί το διαδικτυακό εξώφυλλο της έγκριτης επιστημονικής επιθεώρησης «Science Τranslational Μedicine» της 11ης Αυγούστου, αποτελεί την πρώτη συστηματική διερεύνηση του μεταβολισμού στα τοιχώματα των παθολογικών αγγείων σε ό,τι αφορά την πνευμονική υπέρταση. Δείχνει ότι απαιτείται αύξηση του κυτταρικού μεταβολισμού προκειμένου το αίμα να συνεχίσει να ρέει… άφθονο εντός των πνευμονικών αρτηριών που το έχουν απόλυτη ανάγκη. Και όχι μόνο αυτό: Μαρτυρεί επίσης ότι φάρμακα- ορισμένα εκ των οποίων ήδη διαθέσιμα, γεγονός πολύ σημαντικό- τα οποία αυξάνουν τον κυτταρικό μεταβολισμό θα μπορούσαν μελλοντικά να κάνουν τους ασθενείς με πνευμονική υπέρταση να… ανασάνουν με ανακούφιση για το μέλλον τους, το οποίο σήμερα δυστυχώς δεν είναι ευοίωνο.

Θύματα κυρίως 30χρονες!

Η πνευμονική υπέρταση αφορά επικίνδυνα υψηλή πίεση στις πνευμονικές αρτηρίες εξαιτίας ανεξέλεγκτου πολλαπλασιασμού των λείων μυϊκών κυττάρων και των ενδοθηλιακών κυττάρων των πνευμόνων, με αποτέλεσμα να προκαλείται μεγάλη στένωση των πνευμονικών αρτηριών . Τα κύρια «θύματά» της είναι γυναίκες στο μέσον της δεκαετίας των 30 ετών τους (δεν έχει βρεθεί ακόμη για ποιον λόγο συμβαίνει αυτό), ωστόσο η πάθηση μπορεί να «πλήξει» διαφορετικές ηλικίες.

Η νέα γνώση που φωτίζει τώρα την ασθένεια έχει, πάντως, όπως αναφέρει ο κ. Μιχελάκης στο «Βήμα», ιδιαίτερη βαρύτητα αφού ανοίγει τον δρόμο της κατανόησης και της αντιμετώπισης και πολλών άλλων μορφών παθήσεων των αγγείων. «Αν και η πνευμονική υπέρταση θεωρείται σπάνια νόσος- παρ΄ ότι τελικώς δεν είναι και τόσο-, είναι αντιπροσωπευτική μιας κατηγορίας αγγειοπαθειών οι οποίες χαρακτηρίζονται από πολλαπλασιασμό των αγγείων στο κυτταρικό τοίχωμα, με αποτέλεσμα να παρατηρείται τελικώς στένωση ή αποκλεισμός του αυλού τους. Στην ίδια κατηγορία ανήκουν και οι περιπτώσεις επαναστένωσης των αρτηριών μετά τη διενέργεια στεντ στις καρωτίδες ή στις στεφανιαίες αρτηρίες».

Πολυπρόσωπη και περίπλοκη νόσος

Οι πνεύμονές μας αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της υγείας και της ζωής μας. Η πνευμονική αρτηριακή υπέρταση όμως, μια σιωπηλή και «ύπουλη» νόσος, απειλεί να κόψει πρόωρα το νήμα της ζωής των ασθενών μέσω της απόφραξης των πνευμονικών αρτηριών
Υπάρχουν διαφορετικές μορφές πνευμονικής υπέρτασης. Η ιδιοπαθής αρτηριακή πνευμονική υπέρταση είναι σχετικώς σπάνια (υπολογίζεται ότι «πλήττει» ένα άτομο ανά 100.000). Ωστόσο υπάρχει μια μορφή πνευμονικής αρτηριακής υπέρτασης που είναι πολύ συχνότερη και συνδέεται με αυτοάνοσα νοσήματα όπως ο ερυθηματώδης λύκος, το σκληρόδερμα και η ρευματοειδής αρθρίτιδα. Συχνή είναι η εμφάνιση της πνευμονικής υπέρτασης και σε άτομα με συγγενείς καρδιοπάθειες (περίπου τα 2/3 των ασθενών εμφανίζουν την πάθηση) αλλά και σε φορείς του ιού ΗΙV του ΑΙDS ή σε άτομα που έχουν προσβληθεί από τον ιό του έρπητα (ΗSV). Παράλληλα η θρομβωτική πνευμονοπάθεια αλλά και οι αιμολυτικές αναιμίες όπως η μεσογειακή αναιμία, που αποτελεί μια ασθένεια με άκρως… ελληνική ταυτότητα, συνδέονται με υψηλά ποσοστά πνευμονικής υπέρτασης. Η πάθηση εμφανίζεται και σε άτομα με Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ) περιπλέκοντας τη θεραπευτική αντιμετώπισή τους.

Οπως όλα μαρτυρούν, πρόκειται για μια πολυπρόσωπη νόσο που δείχνει- δυστυχώς- ένα πολύ «άσχημο» πρόσωπο στους ασθενείς. Και αυτό διότι συνήθως γίνεται αντιληπτή σε πολύ προχωρημένο στάδιο, με αποτέλεσμα η πρόγνωση για τους πάσχοντες να είναι πολύ κακή- σύμφωνα με τη βιβλιογραφία και με δεδομένο ότι δεν υπάρχουν συγκεντρωτικά επίσημα επιστημονικά στοιχεία, το προσδόκιμο ζωής είναι τρία ως πέντε χρόνια από τη στιγμή της διάγνωσης. Τα συμπτώματα συχνά ξεγελούν: Εμφανίζεται για παράδειγμα μια μικρή δύσπνοια στο περπάτημα ή οιδήματα στα πόδια (συμπτώματα, δηλαδή, δεξιάς καρδιακής ανεπάρκειας) και λιποθυμία, κυρίως όταν το άτομο ασκείται. «Ακριβώς επειδή τα συμπτώματα αυτά προσομοιάζουν με εκείνα άλλων παθήσεων, πολλές περιπτώσεις πνευμονικής υπέρτασης χάνονται» λέει ο κ. Μιχελάκης.

Ο ειδικός προσθέτει ότι για να εξακριβωθεί η ύπαρξη πνευμονικής αρτηριακής υπέρτασης σε έναν ασθενή απαιτείται αρχικώς η διεξαγωγή καρδιογραφήματος ή υπέρηχου καρδιάς· αν οι εξετάσεις αυτές δείξουν καρδιομεγαλία, τότε πρέπει να σημάνει συναγερμός στον γιατρό, ο οποίος στη συνέχεια επιβάλλεται να υποβάλει τον ασθενή σε εξειδικευμένες εξετάσεις, με κυριότερη τον καθετηριασμό της καρδιάς, ο οποίος είναι απαραίτητος για την τελική διάγνωση. «Και αυτό διότι η πνευμονική αρτηριακή υπέρταση συγχέεται αρκετές φορές με την πνευμονική υπέρταση εξαιτίας διαστολικής δυσλειτουργίας της αριστερής κοιλίας της καρδιάς,η οποία αποτελεί μια διαφορετική πάθηση που αντιμετωπίζεται με τα κλασικά καρδιολογικά φάρμακα» εξηγεί ο έλληνας καθηγητής.

Τον διαχωρισμό αυτόν μεταξύ των δύο καταστάσεων αγνοούν όμως ακόμη και κάποιοι ειδικοί. «Το αποτέλεσμα είναι ότι αρκετοί γιατροί έπειτα από έναν απλό υπέρηχο ξεκινούν τη λανθασμένη χορήγησηπολύ ακριβών- φαρμάκων για την πνευμονική αρτηριακή υπέρταση στους ασθενείς τα οποία μπορεί ακόμη και να τους επιβαρύνουν» υπογραμμίζει ο κ. Μιχελάκης.

Ακριβές θεραπείες και αστοχίες

Σε ό,τι αφορά τη θεραπεία της πάθησης, ένα από τα «όπλα» των ειδικών είναι οι ανταγωνιστές της ενδοθηλίνης, ενώ στο «οπλοστάσιο» προστέθηκε πριν από κάποια χρόνια και η σιλδεναφίλη (ένας ανταγωνιστής της φωσφοδιαστεράσης 5 ο οποίος περιέχεται και στο γνωστό σε όλους μπλε χάπι, το Viagra, ενάντια στη στυτική δυσλειτουργία). Και άλλοι ανταγωνιστές της φωσφοδιαστεράσης έχουν πλέον έγκριση για χρήση στην πνευμονική αρτηριακή υπέρταση. Υπάρχουν και κάποια φάρμακα για τις βαριές περιπτώσεις τα οποία χορηγούνται παρεντερικά και ονομάζονται ανάλογα προστακυκλίνης. Σύμφωνα με τον καθηγητή, «οι θεραπείες αυτές είναι πολύ ακριβές- φθάνουν ως και τα 100.000 ευρώ ετησίως- και σε αρκετές περιπτώσεις δεν προσφέρουν πολλά στους ασθενείς, ενώ συνδέονται με παρενέργειες όπως οι ανταγωνιστές της ενδοθηλίνης οι οποίοι σχετίζονται με ηπατοτοξικότητα. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι όμως ότι χορηγούνται κάποιες φορές χωρίς να έχει γίνει η σωστή, ολοκληρωμένη διάγνωση του ασθενούς που θα αποδεικνύει ότι πάσχει από πνευμονική αρτηριακή υπέρταση, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τον οργανισμό του αλλά και για τα συστήματα υγείας».

Αναζητώντας το «μοριακό νυστέρι»

Με δεδομένη τη σοβαρότητα της πάθησης, την κακή πρόγνωση των ασθενών και την ανεπάρκεια των θεραπειών, το τελευταίο διάστημα η επιστήμη έχει κάνει στροφή αναζητώντας νέες θεραπείες. Στην «καρδιά» της νέας φιλοσοφίας βρίσκεται το γεγονός ότι, αφού η πνευμονική αρτηριακή υπέρταση οφείλεται σε πολλαπλασιασμό των κυττάρων των πνευμονικών αρτηριών, απαιτούνται φάρμακα που θα σταματούν αυτόν τον πολλαπλασιασμό. Η πρόκληση είναι όμως ακόμη μεγαλύτερη για τους ερευνητές: Οι νέες θεραπείες που θα βρεθούν θα πρέπει να στοχεύουν αποκλειστικώς τις πνευμονικές αρτηρίες και όχι τις υπόλοιπες αρτηρίες του οργανισμού που δεν παρουσιάζουν βλάβες.

«Συγχρόνως τα συγκεκριμένα φάρμακα θα πρέπει να ενισχύουν τον κυτταρικό θάνατο, την απόπτωση όπως ονομάζεται, ώστε να απομακρυνθούν τα επιπλέον κύτταρα και να ξανανοίξει ο αυλός των πνευμονικών αρτηριών. Αναζητούμε «Υπάρχουν ενδείξεις ότι τα κύτταρα των αγγείων στην πνευμονική υπέρταση έχουν τον ίδιο μεταβολισμό με τα καρκινικά κύτταρα.Υπάρχει όμως και άλλο ένα κοινό στοιχείο: Όπως στον καρκίνο πολλά και διαφορετικά ογκογονίδια οδηγούν στο ίδιο αποτέλεσμα,που δεν είναι άλλο από την καρκινογένεση, έτσι και στην πνευμονική αρτηριακή υπέρταση πολλές και διαφορετικές αιτίες έχουν τον ίδιο παρονομαστή, τον πολλαπλασιασμό δηλαδή κυττάρων στις πνευμονικές αρτηρίες» ένα “μοριακό νυστέρι” που θα ανοίγει τις πνευμονικές αρτηρίες χωρίς να βλάπτει τις υπόλοιπες αρτηρίες του οργανισμού» περιγράφει γλαφυρά ο κ. Μιχελάκης. Θα σκεπτόταν κάποιος- και σωστά- ότι η φιλοσοφία αυτή μοιάζει πολύ με εκείνη του καρκίνου στον οποίον οι επιστήμονες αναζητούν τον τρόπο για να προκαλέσουν θάνατο των καρκινικών κυττάρων χωρίς να βλάψουν και τα υγιή κύτταρα. συμπληρώνει ο καθηγητής.

Ένα ένζυμο άνοιξε την… πόρτα

Η νέα μελέτη της ομάδας από το Πανεπιστήμιο της Αλμπέρτας η οποία δημοσιεύθηκε στο «Science Τranslational Μedicine» φώτισε αυτόν ακριβώς τον μηχανισμό που αλλάζει τον μεταβολισμό των κυττάρων στην πνευμονική υπέρταση, όπως συμβαίνει με τον καρκίνο, δείχνοντας έναν νέο σημαντικό στόχο για θεραπείες. Τα αποτελέσματα προέκυψαν έπειτα από πειράματα σε ανθρώπινους ιστούς, καθώς και σε ποντίκια και αρουραίους. Οι ερευνητές αφαίρεσαν ένα μεταβολικό ένζυμο (malonyl-CΟΑ-decarboxylase) από τα πειραματόζωα το οποίο υπό φυσιολογικές συνθήκες μειώνει τον μεταβολισμό στα μιτοχόνδρια (εργοστάσια παραγωγής ενέργειας των κυττάρων). Οταν τα ζώα ετέθησαν υπό συνθήκες υποξίας (έλλειψη οξυγόνου στην κυκλοφορία του αίματος), η οποία αποτελεί βασικό παράγοντα εμφάνισης πνευμονικής αρτηριακής υπέρτασης, φάνηκε ότι παρουσίαζαν ανθεκτικότητα στη νόσο. «Δείξαμε για πρώτη φορά ότι ένα μεταβολικό ένζυμο παίζει κυρίαρχο ρόλο στην εμφάνιση της συγκεκριμένης ασθένειας και πιθανώς στην εμφάνιση και όλων των πολλαπλασιαστικών αρτηριοπαθειών, όπως οι στενώσεις που εμφανίζονται μετά το μπαλονάκι» λέει ο κ. Μιχελάκης.

Έχοντας υπόψη τους το νέο δεδομένο, οι ερευνητές προχώρησαν ένα βήμα πιο πέρα δοκιμάζοντας ήδη κυκλοφορούντα φάρμακα που αναστέλλουν τον μεταβολισμό των κυττάρων σε αρουραίους με πνευμονική αρτηριακή υπέρταση. Ένα εξ αυτών των φαρμάκων ήταν η τριμεταζιδίνη που χορηγείται για τη θεραπεία της στηθάγχης. Οι επιστήμονες δοκίμασαν επίσης ένα πειραματικό φάρμακο που αναστέλλει τη δράση του μεταβολικού ενζύμου malonyl-CΟΑ-decarboxylase το οποίο φάνηκε να αποτελεί «κλειδί» για να μπει φρένο στον πολλαπλασιασμό των κυττάρων των πνευμονικών αγγείων. Τέλος, δοκιμάστηκε το DCΑ (dichloroacetic acid), ένα φθηνό φάρμακο που κυκλοφορεί τα τελευταία 30 χρόνια για την αντιμετώπιση μιας σπάνιας κληρονομικής μεταβολικής νόσου και το οποίο βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε φάση δοκιμών από την ομάδα του κ. Μιχελάκη ενάντια στον καρκίνο.

«Φως» από τρία φάρμακα

Τα αποτελέσματα ήταν καλά και στις τρεις περιπτώσεις. «Τα τρία φάρμακα χρησιμοποιούν διαφορετικά μονοπάτια αλλά οδηγούν στο ίδιο αποτέλεσμα, γεγονός σημαντικό» λέει ο καθηγητής και συμπληρώνει ότι τα ευρήματα αυτά από τα ζώα, τα οποία είναι βέβαια απαραίτητο να επαληθευθούν και στον άνθρωπο, δείχνουν ότι μπορούμε να περάσουμε σχετικά γρήγορα σε κλινικές δοκιμές, αφού μιλούμε για φάρμακα που στην πλειονότητά τους κυκλοφορούν και έτσι έχει ελεγχθεί η ασφάλειά τους.

Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι η ομάδα από την Αλμπέρτα έχει ήδη ξεκινήσει πριν από τρεις μήνες κλινική δοκιμή του DCΑ σε ασθενείς με πνευμονική αρτηριακή υπέρταση σε συνεργασία με ειδικούς του Ιmperial College στο Λονδίνο. «Πρόκειται για μικρού εύρους δοκιμή φάσης 1, στην οποία θα συμμετάσχουν συνολικά 30 ασθενείς. Περιμένουμε κάποια αποτελέσματα σε τουλάχιστον ενάμιση χρόνο» μας πληροφορεί ο κ. Μιχελάκης.

Σύμφωνα με τον καθηγητή, και άλλα φάρμακα-τροποποιητές του μεταβολισμού των κυττάρων θα μπορούσαν να είναι αποτελεσματικά ενάντια στην πνευμονική αρτηριακή υπέρταση αλλά είναι βέβαια απαραίτητο να δοκιμαστούν. «Στο πλαίσιο αυτό ίσως και κάποια φάρμακα για τον διαβήτη που στοχεύουν τον μεταβολισμό θα ήταν δυνατόν να φανούν χρήσιμα». Μακάρι η παρέμβαση στην «καρδιά» του μεταβολισμού των πνευμονικών κυττάρων να σημάνει στα χρόνια που έρχονται μια μεγάλη… μεταβολή στη δύσβατη (και συχνά αδιέξοδη) πορεία που ακολουθούν σήμερα πολλοί ασθενείς με πνευμονική υπέρταση, κάνοντάς τους να αναπνέουν ελεύθερα… τον αέρα της ζωής.

Θεοδώρα Τσώλη

ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ «ΚΛΕΙΔΙΑ» Η ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ Η ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ

Στη χώρα μας ο «σιωπηλός εχθρός» της δημόσιας υγείας που φέρει τον τίτλο της πνευμονικής αρτηριακής υπέρτασης έχει την ίδια τύχη (που κάποιες φορές μεταφράζεται σε ατυχία των ασθενών) με πολλούς άλλους…εχθρούς της υγείας: Ουσιαστικώς δεν υπάρχει οργανωμένο σύστημα καταγραφής της νόσου, όπως αναφέρει στο «Βήμα» ο αναπληρωτής καθηγητής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και μέλος του Διακλινικού Ιατρείου Πνευμονικής Υπέρτασης στο νοσοκομείο «ΠΓΝ Αττικόν» κ. Στ. Ορφανός. Ο κ. Ορφανός, ο οποίος είναι και μέλος του Ρulmonary Vascular Research Ιnstitute (ΡVRΙ) με έδρα στο Λονδίνο και στο Σικάγο, στο οποίο συμμετέχουν παγκοσμίως αναγνωρισμένοι ειδήμονες στο πεδίο της πνευμονικής υπέρτασης με στόχο την καταγραφή της συχνότητας και της επίπτωσης της νόσου (υπεύθυνος έρευνας στο Ινστιτούτο είναι ο κ. Μιχελάκης), τονίζει: «Ολοένα πιο συχνά υπογραμμίζεται πλέον η ανάγκη να γίνει καταγραφή των περιστατικών της ασθένειας στη χώρα μας. Το θέμα είναι ποιος θα αναλάβει αυτή την επίσημη καταγραφή. Οπως όλα δείχνουν, πρέπει να πρόκειται για μια έγκριτη επιστημονική εταιρεία η οποία θα έχει κάτω από την “ομπρέλα” της ειδικούς των διαφορετικών ειδικοτήτων που ασχολούνται με την πολύπλοκη νόσο- πνευμονολόγοι, καρδιολόγοι, ρευματολόγοι, εντατικολόγοι. Γι΄ αυτόν τον λόγο άλλωστε βρισκόμαστε κοντά στη δημιουργία μιας επιστημονικής εταιρείας πνευμονικής υπέρτασης στην Ελλάδα».

Σε ό,τι αφορά τη σωστή αντιμετώπιση της πνευμονικής υπέρτασης ο κ. Ορφανός επισημαίνει ότι,σύμφωνα με τις οδηγίες των διεθνών επιστημονικών εταιρειών, επιβάλλεται ο έλεγχος να γίνεται από εξειδικευμένα κέντρα. «Ωστόσο αρκετοί ασθενείς αντιμετωπίζονται εκτός ειδικών κέντρων με ελλιπείς εξετάσεις και με αποτέλεσμα να λαμβάνουν φάρμακα για τη συγκεκριμένη πάθηση χωρίς να αποδεικνύεται ότι τα χρειάζονται». Σύμφωνα με τον ειδικό, το «κλειδί» είναι «η συνεργασία των εγκρίτων συναδέλφων που αντιμετωπίζουν έστω και μεμονωμένα τέτοια περιστατικά με τους γιατρούς των ειδικών κέντρων που υπάρχουν εντός δημοσίων νοσοκομείων».

Τέτοια κέντρα βρίσκονται τόσο στην Αθήνα όσο και σε άλλες πόλεις όπως η Θεσσαλονίκη,το Ηράκλειο και τα Γιάννενα. «Χρειαζόμαστε βελτιώσεις αλλά ακόμη και σήμερα υπάρχουν εξειδικευμένα κέντρα στα οποία μπορεί να καταφύγει ένας ασθενής ώστε να λάβει σωστή διάγνωση. Το θέμα είναι να φθάσει ως αυτά» καταλήγει ο κ. Ορφανός. Η ισχύς εν τη ενώσει, λοιπόν, μαζί με την καλή οργάνωση (που αποτελεί…είδος εν ανεπαρκεία στην Ελλάδα) θα μπορούσαν να φέρουν αποτελέσματα. Ελπίζουμε να μη μείνουμε στα ευχολόγια…[ΤΟ ΒΗΜΑ]

PHA-Funded Study Explores Role of MIF in Hypoxia-Induced Pulmonary Vascular Remodeling

Study aims to find a new therapeutic target for PH

Dr. Yinzhong Zhang
Research has long been the key to unlocking PH mysteries, and each year new discoveries occur that move us further along in our understanding and treatment of PH. Dr. Yinzhong Zhang of the Feinstein Institute for Medical Research is doing his part to propel PH research forward. Dr. Zhang was a 2008 recipient of the PHA/American Heart Association Post-Doctoral Fellowship Award for his research project entitled “Role of Macrophage Migration Inhibiting Factor (MIF) in Hypoxia-Induced Pulmonary Vascular Remodeling.”

As Dr. Zhang explains, “Hypoxia can induce pulmonary vascular remodeling, which is an important mechanism in PH formation and processing; it remains unclear how the hypoxia causes pulmonary vascular remodeling. Since PH patients have increased MIF and MIF increase cell growth, hypoxia can drive cells to produce more MIF, and since the lungs are a major source of MIF, we hypothesize that MIF may be an important mediator between hypoxia and PH. In my study, I have used an hypoxic mice model and an hypoxic cell proliferation model to study the role of MIF in hypoxic cell proliferation and finally PH formation.”

Through this study, Dr. Zhang hopes to discover a new therapeutic target to help end this devastating disease. “So far I have found that hypoxia can induce both MIF expression and cell proliferation. A blockade on MIF by an inhibitor can dose dependently inhibit hypoxia-induced cell proliferation. If the cells are genetically deficient in MIF gene, they do not show hypoxic cell proliferation. However, these cells can regain the hypoxic cell proliferation by the supplement of MIF, which was achieved by giving the condition medium from non-deficient cells,” Dr. Zhang says. “In addition, MIF inhibitor significantly alleviates hypoxia-induced PH in our animal model. This data clearly shows that MIF is an important mediator between hypoxia and pulmonary hypertension and has a potential of being a new therapeutic target for PH.”
Past research in PH aided Dr. Zhang's efforts

Dr. Zhang's current research builds upon the work of other researchers. Before Dr. Zhang joined Dr. Edmund J. Miller's lab at the Feinstein Institute for Medical Research as a Postdoctoral Fellow in 2007, this lab “had collaborated with Dr. Talwar, a pulmonary physician specializing in PH,” Dr. Zhang says. “Our lab’s previous data showed that PH patients have increased levels of MIF. Based on this data, I was very interested in whether MIF plays a role in hypoxia-induced pulmonary vascular remodeling. The idea finally formed into a Fellowship application, and I was fortunately funded by PHA.”

Dr. Zhang’s interest in PH began when he was working at Peking Union Medical College Hospital (PUMCH), which is one of the top hospitals in China. While working as an anesthesiologist at PUMCH from 2003–2006, he encountered many patients who required anesthesia, but their cases were complicated by the presence of PH. During this time, he also joined a group of medical professionals performing surgical therapy for a special kind of PH, chronic thromboembolic pulmonary hypertension (CTEPH), and he assisted with the anesthesia for eight CTEPH surgeries. Dr. Zhang published a paper on the anesthesia management for CTEPH surgeries and gave a presentation on the topic to his department. In order to prepare for the surgeries, the paper and the presentation, Dr. Zhang not only researched but also connected with PH patients. “Through my contact with PH patients, I came to understand their suffering. I think these experiences initially sparked my interest in PH,” he says.
PHA's efforts inspire Dr. Zhang's work

In addition to his research, Dr. Zhang participates in PHA events, including PHA's 9th International PH Conference and Scientific Sessions in Garden Grove, Calif., this past June. “I was deeply touched by the PH patients,” he says. “I think the highlight was the fashion show put on by the patients. Their love of life drives me to work hard on my research, and I hope my results can really help them in the future.”

PHA is proud to support the work of Dr. Zhang and all the researchers who work each and every day to advance the treatment of PH. PHA’s research program has committed more than $9 million for PH research through partnerships with the National Heart, Lung and Blood Institute, the American Thoracic Society and the American Heart Association. PHA has supported 44 outstanding researchers through three independently reviewed cutting-edge research programs to date.

Nick Morrell, MD Καθηγητής Καρδιοαναπνευστικής Ιατρικής University of Cambridge, Ηνωμένο Βασίλειο

Πριν από δέκα χρόνια γνωρίζαμε πολύ λίγα για τα βαθύτερα αίτια της πνευμονικής αρτηριακής υπέρτασης (ΠΑΥ). Γνωρίζαμε ότι ορισμένες προϋποθέσεις που συνδέονται με ΠΑΥ, όπως συγγενή καρδιοπάθεια ή νόσο του συνδετικού ιστού, αλλά η απουσία αυτών των συναφών όρων, η αιτία της ιδιοπαθούς ΠΑΥ παραμένει ένα μυστήριο.

Ήταν γνωστό εδώ και πολλά χρόνια ότι η σοβαρή PAH θα μπορούσε να συμβεί σε οικογένειες. Το μητρώο του Εθνικού Ινστιτούτου Υγείας στη δεκαετία του 1980 διαπιστώθηκε ότι περίπου το 10 τοις εκατό των ασθενών με ΠΑΥ έχουν τουλάχιστον ένα άλλο μέλος της οικογένειας που πλήττονται. Μελέτη της καταγωγές οικογένειας των ασθενών με ΠΑΥ διαπιστώθηκε ότι άνδρες και γυναίκες θα μπορούσε τόσο να επηρεαστούν και ότι η νόσος θα μπορούσε να παρακάμψετε γενιές.

Αυτό το τελευταίο αυτό εύρημα ήταν πολύ σημαντική. Αυτό σημαίνει ότι ένα μέλος της οικογένειας μπορεί να μεταφέρει το γονίδιο της νόσου χωρίς στην πραγματικότητα την ανάπτυξη ΠΑΥ και η ασθένεια θα μπορούσε στη συνέχεια εκδηλωθεί με τα παιδιά ή τα εγγόνια τους. Εάν ένας γονέας φέρει το γονίδιο της νόσου τότε οι πιθανότητες να περάσει το γονίδιο σε κάθε παιδί θα είναι 50:50. Επειδή το γονίδιο της νόσου δεν προκαλεί αναπόφευκτα ΠΑΥ, τον κίνδυνο ενός παιδιού ανάπτυξη ΠΑΥ, αν αυτός ή αυτή κληρονομεί το γονίδιο της νόσου είναι συνήθως λιγότερο από 50 τοις εκατό. Και αν ένα παιδί κληρονομήσει ένα φυσιολογικό αντίγραφο του γονιδίου τον κίνδυνο ανάπτυξης ΠΑΥ είναι η ίδια με τον υπόλοιπο πληθυσμό, με άλλα λόγια, περίπου ένα εκατομμύριο προς ένα.
Έτσι τι είναι αυτό το γονίδιο της νόσου;

Το 2000, δύο ομάδες των ερευνητών που προσδιορίζονται ανεξάρτητα μεταλλάξεις σε ένα συγκεκριμένο γονίδιο σε οικογένειες με ΠΑΥ. Μια μετάλλαξη είναι ένα λάθος στο DNA του γενετικού κώδικα. Δεδομένου ότι ο γενετικός κώδικας χρησιμοποιείται για να κάνει μια ολόκληρη σειρά των πρωτεϊνών στο σώμα, αν συμβεί μια μετάλλαξη, η πρωτεΐνη μπορεί να μην λειτουργούν σωστά. Στο οικογενειακό ΠΑΥ, μεταλλάξεις εντοπίστηκαν στο γονίδιο υπεύθυνο για την παραγωγή μιας πρωτεΐνης που ονομάζεται οστικής μορφογενετικής τύπο πρωτεΐνης 2 υποδοχέων, ή BMPR2 για συντομία.

Τουλάχιστον το 70 τοις εκατό των οικογενειών με ΠΑΥ έχουν αυτές τις μεταλλάξεις. Αυτό το σημαντικό υποδοχέα βρίσκεται συνήθως στην επιφάνεια των κυττάρων, που αποτελούν τους ιστούς και όργανα του σώματος. Όπως και άλλοι υποδοχείς μεταδίδει σήματα από το εξωτερικό προς το εσωτερικό των κυττάρων, έδωσε εντολή να χωρίζουν ή να πεθάνουν, ή αλλαγή από τον ένα τύπο κυττάρου στο άλλο. Όπως υποδηλώνει το όνομά του, BMPR2 ανήκει σε μια οικογένεια των υποδοχέων που είχαν αρχικά εντοπιστεί ότι παίζουν ρόλο στο σχηματισμό των οστών και των χόνδρων. Ωστόσο, τώρα ξέρουμε ότι BMPR2 και των σχετικών υποδοχέων έχουν ένα πολύ ευρύτερο ρόλο στην εμβρυϊκή ανάπτυξη και το σχηματισμό πολλών οργάνων, συμπεριλαμβανομένης της καρδιάς και των πνευμόνων. Το είδος των μεταλλάξεων που βρέθηκαν στο BMPR2 σε οικογένειες με ΠΑΥ οδηγεί σε μειωμένη λειτουργία της πρωτεΐνης.

Χωρίς τη δύναμη του γενετικές μελέτες, όπως αυτές θα έχουν χρόνια και χρόνια, ή ένα τυχερό ατύχημα, για να ανακαλύψει ότι BMPR2 συμμετείχε σε ΠΑΥ. Εδώ, ξαφνικά, μας παρουσίασε με το πιο σημαντικό κομμάτι του παζλ για την κατανόηση της αιτίας της οικογενούς ΠΑΥ. Πράγματι, έχουν προσδιοριστεί οι μεταλλάξεις στο BMPR2 στη σπάνια οικογενή μορφή της ΠΑΥ, μελέτες έχουν πλέον δείξει ότι η μη φυσιολογική λειτουργία BMPR2 είναι επίσης ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα των άλλων μορφών των PAH, όπως για παράδειγμα στην ιδιοπαθή ΠΑΥ.
Τι μπορούμε να εξακολουθούμε να ελπίζουμε να μάθουμε από τη γενετική;

Είναι τώρα σχεδόν 10 χρόνια από την ανακάλυψη των μεταλλάξεων στο γονίδιο BMPR2 στην οικογενή ΠΑΥ. Έχουμε σημειώσει μεγάλη πρόοδο στην κατανόηση του τι συμβαίνει όταν το γονίδιο είναι μεταλλαγμένο BMPR2. Υπάρχουν ακόμα πολλά ερωτήματα να απαντήσει. Για παράδειγμα, γιατί μια μετάλλαξη σε ένα τόσο σημαντικό γονίδιο που προκαλεί μια ασθένεια που περιορίζεται στα αιμοφόρα αγγεία του πνεύμονα; Και είναι επιπλέον ενεργοποιεί ό, τι απαιτείται για να προκληθεί ΠΑΥ σε ένα άτομο που φέρει το μεταλλαγμένο BMPR2; Τελικά, γνωρίζοντας τις απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά μπορεί να μας επιτρέψει να προλάβουν ή να θεραπεύσουν την ασθένεια.
Θα πρέπει να εξετάζει την πιθανότητα να δοκιμαστεί;

Πότε θα πρέπει οι ασθενείς ή οι συγγενείς εξετάζει την πιθανότητα να δοκιμαστεί για τη BMPR2 μετάλλαξη; Σε γενικές γραμμές αν έχετε οικογενειακό ιστορικό ΠΑΥ, δηλαδή αν υπάρχουν τουλάχιστον δύο μέλη της οικογένειάς σας με ΠΑΥ, είναι πολύ πιθανό ότι ένα BMPR2 μετάλλαξη είναι η αιτία. Προς το παρόν δεν έχουμε κανένα συγκεκριμένο τρόπο για την πρόληψη της νόσου σε κάποιον που φέρουν το γονίδιο της νόσου έτσι γνωρίζοντας ότι έχετε τη μετάλλαξη δεν θα μεταβάλει τις πιθανότητες ανάπτυξής της. Την ίδια στιγμή, αν δεν έχετε πολυκυκλικών αρωματικών υδρογονανθράκων και που διαπιστώνεται ότι δεν έχουν μια μετάλλαξη, αυτό μπορεί να είναι καθησυχαστικό. Αν διαπιστωθεί ότι έχουν BMPR2 μετάλλαξη, αυτό μπορεί να έχει συνέπειες για την ασφάλιση ζωής και, φυσικά, για τα παιδιά σας. Το αν πρέπει ή όχι να κάνουν εξετάσεις και τι να κάνει με αυτές τις πληροφορίες είναι ένα σύνθετο πεδίο, που ποικίλλει ανάλογα με τις ατομικές περιπτώσεις. Πνευμονική υπέρταση, ο γιατρός σας μπορεί να είναι σε θέση να δώσει περαιτέρω συμβουλές σχετικά με αυτό και θα ήταν πιθανόν να συστήσει μιλώντας με μια κλινική γενετιστής να συζητηθούν οι επιπτώσεις των γενετικών δοκιμών.