Κατανοώντας τα στάδια που περνάει ένας άνθρωπος με χρόνια πάθηση

Κατανοώντας τα στάδια που περνάει ένας άνθρωπος με χρόνια πάθηση. Όπως σε κάθε ασθένεια έτσι και στις χρόνιες υπάρχουν στάδια τα οποία τείνει να περνάει ένας άνθρωπος. Συχνά ένας άνθρωπος που έχει χρόνια ασθένεια θρηνεί για τον εαυτό του σαν να πεθαίνει. Πεθαίνει (μεταφορικά) δηλαδή από την προηγούμενη ζωή που πλέον δεν υπάρχει. Θάνατος περισσότερο του προηγούμενου εαυτού τους, της αξίας τους, της ικανότητάς τους αλλά και της αυτοπεποίθησής τους. Παρόλα αυτά, μέσα από αυτόν τον θάνατο επέρχεται η αναγέννηση η οποία όμως απαιτεί χρόνο για να ολοκληρωθεί. Ο άρρωστος πρέπει να περάσει μέσα από όλα τα στάδια για να μπορέσει να αντεπεξέλθει αλλά και να δεχτεί τη χρόνια πάθησή του. Το ξέρω γιατί και εγώ από όλα αυτά τα στάδια πέρασα. Στάδιο 1 Κρίση – Αυτό το στάδιο είναι έξαλλο. Το άτομο είναι σοβαρά άρρωστο και τρομοκρατημένο. Δεν μπορεί να καταλάβει ακριβώς τι του συμβαίνει και βέβαια δεν μπορεί να το δεχτεί. Η φυσική του ικανότητα νοσεί και δεν μπορεί να καταλάβει για ποιόν λόγο δυσκολεύεται τόσο στις καθημερινές του ανάγκες. Το άρρωστο άτομο τείνει να κλείνεται στον εαυτό του προσπαθώντας να συγκεντρώσει όλη του την δύναμη στο να επουλώσει τις πληγές του. Στάδιο 2 Απομόνωση - Σ αυτό το στάδιο ο ασθενής καταλαβαίνει πως η ασθένεια ήρθε για να μείνει, κοινώς είναι χρόνια. Η σκέψη πως ποτέ δεν θα υπάρξει πλήρης ανάρρωση είναι εξοντωτική. Αυτό κάνει τον ασθενή να είναι ανήσυχος, νευρικός. Ακόμα και ο ύπνος τον δυσκολεύει. Φοβάται για το μέλλον του και πληρώνει ένα τεράστιο τίμημα για την αυτοεκτίμησή του και για την εικόνα του. Σ΄αυτό το στάδιο ο ασθενής πάσχει όχι μόνο στην αποδοχή της κατάστασής του αλλά και στην διαχείριση της αποδοχής των υπολοίπων. Αυτό είναι κατανοητό και δίκαιο. Μόνο ο πάσχων μπορεί να αισθανθεί πλήρως την στεναχώρια από τις απώλειες που βιώνει. Στάδιο 3 Θυμός - Σε αυτό το στάδιο ο ασθενής υποφέρει από σοβαρό φυσικό αλλά και πνευματικό πόνο, αγωνία, φόβο, αδικία. Νιώθει πως ό,τι ζει είναι άδικο και συχνά στοχεύει σε προσωπική επίθεση με μεγάλα ποσοστά και τάσεις αυτοκτονίας. Στάδιο 4 Αναγέννηση - Το άτομο που πλήττεται από την ασθένεια σιγά σιγά αισθάνεται πιο δυνατό σωματικά ή απλά οι `επισκέψεις` της ασθένειας έχουν ελαχιστοποιηθεί και αυτό του δίνει αρκετό χρόνο να ξεκινήσει να μαθαίνει καινούργιους τρόπους ζωής και λειτουργίας. Σοβαρές αποφάσεις ή και νέοι φίλοι ή και άλλες κοινωνικές επαφές μπορούν να ξεκινήσουν μέσα σ αυτό το στάδιο. Στάδιο 5 Διακοπτόμενη κατάθλιψη - Όπως και στο στάδιο 3 του θυμού όπου υπήρχε βαριάς μορφή κατάθλιψη τώρα τα πράγματα δείχνουν πιο φωτεινά για τον ασθενή στο στάδιο 5. Η ελευθερία και η ευτυχία των νέων ικανοτήτων καθώς και της νέας ζωής του ασθενή δίνουν φως σε νέα συναισθήματα. Δυστυχώς όμως συχνά ο ασθενής βιώνει την απόλυτη απόγνωση καθώς θυμάται πόσα απλά πράγματα έκανε κατά την διάρκεια της μέρας του πριν την αρρώστια και πως όλα ήταν πιο εύκολα στον χειρισμό πριν την αρρώστια. Νοσταλγία και θρήνος είναι συναισθήματα που συχνά έρχονται και μπορούν να δημιουργήσουν κατάθλιψη και αποθάρρυνση. Στάδιο 6 Αναγέννηση - Το αίσθημα της στεναχώριας, της ήττας, δεν εξαφανίζεται εντελώς ποτέ. Σκεπτόμενος τον εαυτό του ο άρρωστος είναι ένας τρόπος να μετανιώνει για όλα τα πράγματα που έχασε και όντας περήφανος για κάθε τι που κατάφερε να κατορθώσει στην πορεία της πάσχουσας ζωής του, αποκτώντας τρόπο τινά μια ενεργή ζωή ξανά. Αν για παράδειγμα πρέπει να μάθει να χρησιμοποιεί το αναπηρικό καροτσάκι και γίνει αρκετά ικανός στην χρήση του, αυτό είναι αρκετό για να νιώσει περήφανος. Δεν σημαίνει πως κάθε τι που κατορθώνει πρέπει και να του αρέσει απλά να τον κάνει να αισθανθεί την περηφάνια οτι τα κατάφερε. Είναι απόλυτα λογικό να μην του αρέσουν οι συμβιβασμοί που πρέπει να γίνουν για να συνεχίσει την ζωή του. Απλά είναι σημαντικό να καταλάβει την αναγκαιότητα να συμβεί κάτι τέτοιο. Πρέπει να συνειδητοποιήσει πως τα νέα δεδομένα θα διαφέρουν από την εποχή πριν την αρρώστια όμως αυτό δεν θεωρείται ακριβώς ότι προσαρμόζεται στην αρρώστια, ούτε ότι παρέδωσε τα όπλα, απλά είναι μια νέα οπτική με νέους ορίζοντες. Βελτιώνοντας την στάση ζωής του και δημιουργώντας μια νοητή καμπύλη γνώσης η οποία μας δείχνει πως να αρπάζουμε το λεπτό του σήμερα και να διώχνουμε μακριά τον φόβο. Προσωπική μετάφραση για Αναπηρία, μαθαίνω να ζω με αυτήν από το πρωτότυπο στα αγγλικά. πηγή: http://shadowsoffibromyalgia.wordpress.com/2010/07/14/understanding-the-stages-of-chronic-illness/ Θυμίζω πως οι ασθενείς με χρόνια πάθηση κατά ένα μεγάλο ποσοστό δεν γίνονται αντιληπτοί. Γι αυτό να δείχνετε κατανόηση στον κόσμο έξω :)