Αναλύωντας τη νόσο

Ορισμός

Η πνευμονική υπέρταση είναι ένας τύπος υψηλής πίεσης του αίματος που επηρεάζει μόνο τις αρτηρίες στους πνεύμονες και τελικά την δεξιά πλευρά της καρδιάς.

Η Πνευμονική υπέρταση ξεκινά όταν τα τριχοειδή αγγεία των πνευμόνων αρχίζουν να παρουσιάζουν στένωση , αυτό καθιστά πιο δύσκολη τη ροή του αίματος μέσω των πνευμόνων,και τέλος αυξάνει την πίεση στο εσωτερικό των αρτηριών στους πνεύμονές. Καθώς η πίεση συσσωρεύεται,η κάτω δεξιά << αίθουσα >> της καρδιάς (δεξιά κοιλία) πρέπει να εργαστεί σκληρότερα για να αντλεί το αίμα μέσω των πνευμόνων, προκαλώντας τελικά την αύξηση του καρδιακού μυη και δημιουργόντας τελικά πρόβλημα στην καρδιά.

Η πνευμονική υπέρταση είναι μια σοβαρή ασθένεια που επιδεινώνεται σταδιακά και είναι μερικές φορές θανατηφόρα. Αν και πνευμονική υπέρταση δεν είναι ιάσιμη, υπάρχουν διαθέσιμες θεραπείες που μπορούν να βοηθήσουν να μειώσουν τα συμπτώματα και να βελτιώσει την ποιότητα ζωής.

Συμπτώματα

Τα συμπτώματα της πνευμονικής υπέρτασης στα αρχικά της στάδια μπορεί να μην είναι αντιληπτά για μήνες ή και χρόνια. Καθώς η νόσος εξελίσσεται, τα συμπτώματα επιδεινώνονται.

Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν:

Δυσκολία στην αναπνοή (δύσπνοια), αρχικά κατά την άσκηση και, τελικά και σε κατάσταση ηρεμίας
Κούραση
Ζάλη ή λιποθυμία (συγκοπή)
Πίεση στο στήθος ή πόνο
Πρήξιμο (οίδημα), στους αστραγάλους, τα πόδια σας και τελικά στην κοιλιά (ασκίτης)
Γαλαζωπό χρώμα στα χείλη σας και το δέρμα (κυάνωση)
Racing παλμών ή αίσθημα παλμών της καρδιάς

Αιτίες

Η ιδιοπαθής πνευμονική υπέρταση
Όταν μια υποκείμενη αιτία για την υψηλή πίεση αίματος στους πνεύμονες, δεν μπορεί να βρεθεί, η κατάσταση αυτή ονομάζεται ιδιοπαθής πνευμονική υπέρταση (IPH).

Μερικοί άνθρωποι με IPH μπορεί να έχουν ένα γονίδιο που είναι ένας παράγοντας κινδύνου για την ανάπτυξη πνευμονικής υπέρτασης. Όμως, στα περισσότερα άτομα με ιδιοπαθή πνευμονική υπέρταση, δεν υπάρχει καμία αναγνωρισμένη αιτία της πνευμονικής υπέρτασης τους.

Δευτερογενής πνευμονική υπέρταση
Πνευμονική υπέρταση που προκαλείται από ένα άλλο ιατρικό πρόβλημα ονομάζεται δευτεροπαθής πνευμονική υπέρταση. Αυτός ο τύπος πνευμονικής υπέρτασης είναι πιο συχνός από ότι η ιδιοπαθή πνευμονική υπέρταση.
Οι αιτίες δευτεροπαθούς πνευμονικής υπέρτασης περιλαμβάνουν:

Οι θρόμβοι αίματος στους πνεύμονες (πνευμονική εμβολή)
Χρόνιες αποφρακτικές πνευμονοπάθειες, όπως το εμφύσημα
Του συνδετικού ιστού, όπως η σκληροδερμία ή ο Λύκος
Η υπνική άπνοια και άλλες διαταραχές του ύπνου
Συγγενείς καρδιοπάθειες
Δρεπανοκυτταρική αναιμία
Χρόνια ηπατική νόσο (κίρρωση)
AIDS
Πνευμονικές παθήσεις, όπως η πνευμονική ίνωση, μια κατάσταση που προκαλεί ουλές στον ιστό μεταξύ σάκους αέρα στους πνεύμονες »(διάμεσο)
Αριστερή καρδιακή ανεπάρκεια
Ζώντας σε υψόμετρο πάνω από 8.000 πόδια (2.438 μέτρα)
Ορειβασία ή πεζοπορία σε υψόμετρο πάνω από 8.000 πόδια (2.438 μέτρα), χωρίς να εγκλιματιστεί πρώτα
Χρήση ορισμένων διεγερτικών ουσιών, όπως κοκαΐνη

Παράγοντες κινδύνου

Αν και ο καθένας μπορεί να αναπτύξει και τους δύο τύπους της πνευμονικής υπέρτασης, ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας έχουν περισσότερες πιθανότητες να έχουν δευτερεύουσα πνευμονική υπέρταση, και οι νέοι είναι πιο πιθανό να έχουν ιδιοπαθή πνευμονική υπέρταση. Η ιδιοπαθής πνευμονική υπέρταση είναι πιο συχνή στις γυναίκες απ 'ότι στους άνδρες.

Ένας άλλος παράγοντας κινδύνου για την πνευμονική υπέρταση είναι ένα οικογενειακό ιστορικό της νόσου. Ορισμένα γονίδια θα μπορούσαν να συνδέονται με ιδιοπαθή πνευμονική υπέρταση. Αυτά τα γονίδια θα μπορούσαν να προκαλέσουν υπερβολική αύξηση των κυττάρων σε μικρές αρτηρίες των πνευμόνων, κάνοντάς τα πιο στενά.